برای تماشای فیلم گلیگ کنین

https://drive.google.com/file/d/1j5ZtGBDZzTbkI0Mrfax6Yub9IZtt2I3S/view?t=9

یادمان شهید اکبر مهدیزاده در شب جمعه

ه یاد ستاره‌ای که در سال ۱۳۶۰ درخشید و جاودانه شد...

امشب، شب جمعه است؛ شبی که در آن دل‌ها بی‌اختیار سمت آسمان کشیده می‌شوند. شبی که نغمه‌های دل با زمزمه‌ی فاتحه و اشک، به آسمان گره می‌خورند. شب جمعه، شب تلاقی دل‌ها با یاد و خاطره‌ی عزیزانی‌ست که رفتند، اما نرفتند... مانده‌اند در ذهن، در قلب، در خاطرات، و در لحظه‌لحظه‌ی زندگی‌مان.

و امشب، یاد می‌کنیم از یکی از آن بزرگ‌مردان جاوید،
یاد می‌کنیم از شهید اکبر مهدیزاده؛
جوانی از دیار غیرت، که در سال ۱۳۶۰ آسمانی شد،
و با خون پاکش، برگ زرینی بر دفتر افتخار این سرزمین افزود.

شهید اکبر مهدیزاده تنها یک نام در میان هزاران شهید نیست؛
او فرزند سرزمین ایمان بود، نماد جوانمردی و ایثار.
در روزهایی که وطن در التهاب و هجمه دشمنان نفس می‌کشید،
او بی‌درنگ، عاشقانه سلاح بر دوش گرفت،
و با قلبی سرشار از عشق به خدا و مردم،
قدم در مسیر نور گذاشت.

او رفت... اما ما ماندیم.
تا روایت کنیم از دلیرمردی‌هایش، از خلوص نیتش، از نگاه آرام و دل قرصش به حق.
مادری که جوانش را روانه میدان کرد، پدری که ایستاد تا افتخار فرزندش را فریاد بزند،
و نسلی که امروز با امنیت قدم برمی‌دارد،
همه مدیون قدم‌های بی‌صدا و خون سرخ شهیدانی چون اکبر مهدیزاده‌اند.

اکنون، در این شب جمعه‌،
ما نه فقط به رسم یادبود، که با دلی پر از افتخار و چشمانی نمناک،
فاتحه‌ای نثار روح بلندش می‌کنیم.
باشد که از ما بپذیرد این اندک توجه را،
و دعای خیرش، چراغ راه‌مان باشد در تاریکی‌های این زمانه.

شهدا زنده‌اند...
و زندگی‌شان، معنا می‌دهد به بودن ما.
اکبر مهدیزاده زنده است،
در نام خیابان‌ها، در قاب عکس خانه‌ها،
و مهم‌تر از همه، در قلب ما، که هنوز با یادش می‌تپد.

از خداوند منان مسئلت داریم که
او را با سالار شهیدان حضرت اباعبدالله‌الحسین (ع) محشور فرماید،
و ما را رهرو صادق راه پاکش قرار دهد.

السلام علیک یا شهید...
السلام علیک یا اکبر مهدیزاده...
السلام علیکم یا اهل دارالایمان...